Bente Bratlund har skrive mange bøker for barn og ungdom, og denne boka frå 2015 glir lett inn i rekka med gode historier.
Vi vert kjent med Thea, som er fosterbarn. Mora er sjuk og klarar ikkje ta vare på henne. Medan mora er på sjukehus, får Thea bu i ein familie som skil seg kraftig ut frå det ho er van til heimefrå. Her er latter og glede, og ho får vere det barnet ho er.
Thea er glad i å teikne, og ein dag vert fostermora med henne på kunstutstilling. Der vert ei ny verd opna for henne, og ho forstår at ho kanskje kan bruke den vanskelege bakgrunnen til noko positivt. Når fostermora då i tillegg melder henne på eit malekurs, får ho verkeleg mange lyspunkt inn i kvardagen!
Eit anna lyspunkt er venninna Mathilde, som før Thea kom flyttande hadde kjent seg utanfor på skulen. Dei to finn saman i lengten etter å uttrykke seg, og kunsten spelar ei viktig rolle i vennskapet deira.
Dette er ei historie ein lett vert glad i, og det er fint å sjå korleis Thea "vaknar opp" når ho finn ein måte å uttrykke seg på, og også korleis forholdet til mora utviklar seg frå berre trist til eit lite "lys i tunnellen". Det er mykje håp i boka, og trass i dei trøblete tankane og det tunge bakteppet, endar det opp som ei feel-good-bok!
Passar særleg godt for aldersgruppa 9-13 år.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar