Bare en time til - Sanne Mathiassen

Sanne Mathiassen skriv om sorga ved å miste. Hovudpersonen har mista mora si, og det er som om eit anker har blitt kutta over. Ho er i fri drift, og ingenting i livet verkar lenger viktig.

Med fortetta handling, og mange tankesprang, der hovudpersonen både ser tilbake på det som skjedde og reflekterer over sin eigen posisjon i notida, teiknar boka eit temmeleg intenst bilete av tida etter tragedien.

Parallelt med forteljinga om sorg, vert det også ei kjærleikshistorie. Ein seier at ein vert blind av kjærleik. Boka viser at ein kanskje også kan bli blind av sorg, for hovudpersonen evnar ikkje å sjå korleis Jonas, som ho er forelska i, verkeleg er. Dermed går ho inn i ein relasjon vi som lesarar ser er destruktiv, og sympatien med hovudpersonen veks.

Boka er bygd opp av fragmenterte handlingar, og vil difor kanskje vere vanskeleg å forstå for mindre erfarne lesarar. Teksten er difor mest aktuell for ungdom som er vant til å lese mellom linjene, og som likar å bli utfordra.

Det er ei interessant bok, og gir eit godt innblikk i sorga.