Eg er fullstendig klar over at elevane og eg har hovudsakleg to heilt ulike syn på timane. I botn og grunn er det vel 29 ulike syn på kvar enkelt time, men dei 28 første samsvarar nok ein del... Ta for eksempel første time i dag tidleg. Då såg det slik ut frå min synsvinkel:
12 rolege og (stort sett) konsentrerte elevar sat og jobba med naturfagoppgåver. Eg gjekk rundt og hjelpte, og det var ei roleg stemning i klassen. For meg var dette ein super start på dagen. Flotte elevar som sit og teiknar atom-modellar og leitar etter opplysningar i periodesystemet... Finst det noko betre?
Elevane opplevde det kanskje annleis? Kanskje, kanskje ikkje. Det er vanskeleg å seie. Sjølv om eg trur at dei fleste syns at det i botn og grunn var greit å sitje der og jobbe. Meir greit enn dei er villige til å innrømme, i alle fall... Men perspektiva er definitivt ulike. Elevane ser på den eine timen separat, og hadde dei plutseleg fått fri, hadde dei garantert jubla (Det var i alle fall det eg gjorde då eg var i same situasjon for 20 år sidan...) Eg er nøydd til å ha eit lengre perspektiv. Det dei lærte i dag, får dei bruk for neste måndag, og i neste kapittel, og til eksamen i tiande. Og mistar vi timen, vel, eg jublar ikkje akkurat...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar