Den blanke boka

eg gir deg ei bok

den har tusen blanke sider

tør du opne?

orda er endå ufødde

i dei inste krokane

i ditt eige hovud,

ventar på forløysinga;

at du skal gripe fatt,

tvinge dei ut i verda – eitt for eitt

stille dei opp på geledd, rope

til verket!

kanskje vil det dukke fram ein hest

med gullsko og gylden man,

kanskje er det du som sit på hesten

er ein helt, med stålmusklar og breie smil

kanskje kan den fly?

kanskje har du ridd gjennom mange land

nedkjempa drakar og sure lærarar

før du trådde inn i notida,

klar for nye oppdrag

truleg vil det dukke opp noko heilt anna,

for den hesten

var det eg som dikta –

boka di

har endå berre blanke sider,

og tankane ligg ufødde

på vent

tør du opne?